Bez tytułu, 1978

akwarela, karton; 73 x 51 cm;
sygn. i dat. p. d.: S. Gierowski 78 (zatarte);
na odwrocie sygn. i dat. p. d.: S. Gierowski 78.

Wielka postać polskiego malarstwa współczesnego. Jeden z najwybitniejszych twórców malarstwa abstrakcyjnego. Autor niezliczonej ilości wystaw, w tym takich, które przeszły do historii malarstwa w Polsce. Zrazu malarz figuralny (cykl „Gołębniki”), z czasem wyłącznie abstrakcjonista. Od 1957 roku maluje i numeruje kolejne obrazy, które zbliżyły się do abstrakcji geometrycznej, nigdy jednak Stefan Gierowski nie stał się geometrystą ortodoksyjnym. Zawsze był bowiem wierny przede wszystkim elementarnym zagadnieniom malarstwa: pigmentowi, który wyraża się w kolorze, materii farby i malarskiemu gestowi, który kształtuje obraz. To w tych wartościach odnajdywał pole dla swej malarskiej ekspresji. W ich obszarze prowadził swój autorski dyskurs, czym jest malarstwo. Choć abstrakcjonista, bliski był Janowi Cybisowi, z którym łączyła go nie tylko malarska przyjaźń, ale też rozumienie wyjątkowości procesu twórczego, jakim jest malowanie obrazów. Urodził się w Częstochowie w 1925 roku. Studiował malarstwo na ASP w Krakowie, dyplom zrealizował w pracowni Karola Frycza. Studiował też historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1962 do 1996 roku pracował w warszawskiej ASP. Profesor zwyczajny. W roku 1981 wybrany na rektora ASP, lecz decyzją władz stanu wojennego nie rozpoczął kadencji. Wieloletni dziekan Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie. Laureat nagrody im. Jana Cybisa.