Spiżarnia - Przed ucztą

olej, płótno; 177 x 103,5 cm.

Oferowany obraz ukazuje znakomicie oddaną tak w materii malarskiej jak i kompozycyjnej obfitość wszelakiego rodzaju mięs zgromadzonych w spiżarni czy też kuchni. Zasobami kuchni szafują młoda kobieta właśnie donosząca zająca oraz stary mężczyzna unoszący kielich wina. Obraz mięsiwa i szafarzy
to jedna scena złożonego w treści obrazu. Druga rozgrywa się w głębi - w pomieszczeniu kuchennym, gdzie wśród naczyń stołowych krzątają się pomocnicy stołowi, jedni dobierają odpowiednie naczynie, inni z tacami pełnymi strawy podążają do sali, w której znajdują się biesiadnicy. Ich obraz
zasiadających przy stole znajduje się w prawej części obrazu.
Ze scen zawartych w obrazie epatuje przepych. Ale obraz bogatej, „tłustej” kuchni miał w malarstwie flamandzkim jednoznaczny przekaz moralizatorski. Gula - Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu to jeden z Grzechów Głównych, podszept diabła, który w prezentowanej kompozycji zjawia się
niezauważenie, pojawia się w obrębie donoszonego zająca, nad jego głową. Zmysłowość młodej kobiety została tu zestawiona ze starczą postacią niby Bachusa. Życiu, uciesze tych, którzy czerpią radość z dostatków przeciwstawiany jest kres życia przygotowanych do konsumpcji zwierząt. Ten przekaz
mieści się całkowicie w przekazie Vanitas, przemijaniu i marności życia doczesnego.
Prezentowany obraz powstał po 1597 i przed 1602, kiedy to we Frankfurcie przebywał Frederik van Valckenborch - flamandzki malarz i rysownik, pochodzący z rodziny wielu malarzy. W tym czasie w tym mieście tworzył Georg Flegel - niemiecki malarz i rysownik okresu baroku, współpracujący
także z Lucasem van Valckenborchem, wujem Frederika.
W muzeach w Wiedniu i Czechach znajdują się obrazy dużych formatów, sceny rodzajowe, namalowane wspólnie przez Fryderyka Valckenborcha i Georga Flegela, w których można odnaleźć liczne analogie do prezentowanego obrazu.