Z cyklu: Ciała, 1996

pastel, papier; 86,5 x 61 cm;
sygn. i dat. p. d.: Pastwa 96.

Rzeźbiarz. Autor rzeźb pomnikowych i portretowych. Szczególnie znanym monumentem autorstwa Janusza Pastwy jest kwadryga z frontonu Teatru Wielkiego wykonana wraz z Adamem Myjakiem. Bliska jest mu figuracja, szczególnie postać człowieka, ale też zwierzęcia (znana rzeźba psa z cyklu „Cienie”). Pastwa czyni też pewne wycieczki w stronę abstrakcji, choć nawet wtedy w jego formach widoczne są elementarne zarysy postaci. Jest rzeźbiarzem, który nie działa według modelu czy projektu, tylko jego realizacja jest wynikiem procesu tworzenia, zmagania się z materią i formą. W swej twórczości odnosi się do antyku, ale też do dzieł innych artystów: Modiglianiego czy Michała Anioła. W jego dokonaniach jest, jak zauważył Piotr Szubert, dążenie do uchwycenia czegoś niematerialnego, czegoś, co znajduje się pomiędzy materią tworzywa a metafizyką. Rzeźbiarz urodził się w 1944 roku. Studiował na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie. Dyplom otrzymał w pracowni Jana Chmielewskiego w 1970 roku. W 1974 roku rozpoczął pracę na Rzeźbie. Trzykrotnie był dziekanem wydziału w latach 1993–1996, 1999–2002, 2002–2005. Profesor zwyczajny.
(A.W.)

W 2018 roku Janusz Pastwa został laureatem 17. edycji Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida.