Andrzej Dudek-Dürer żywa rzeźba

technika mieszana (fotografia, gniecenie, rysunek, laserografia), papier, płótno;
64 x 49,5cm, sygn. i dat. przy prawej krawędzi: AD (inicjał artysty) 2013;
opisana na odwrocie m.in.: ANDRZEJ DUDEK-DÜRER / ANDRZEJ DUDEK-DÜRER - ŻYWA RZEŹBA, PERFORMANCE METAFIZYCZNY, PO WENECJI / 1/1 / AD (inicjał artysty) 2013; egzemplarz autorski, nakład: 1/1.

Lit.: K. Jeleń, Trans… pozycja rzeczywistości, w: „Artluk”, 1/2017, s. 80-90.
„Andrzej Dudek-Du?rer traktuje swoje życie jako sztukę. W roku 1969 stał się Żywą Rzeźbą, która przez lata modyfikowana jest tylko i wyłącznie za pomocą czasu i przemijania. Performansem jest każde pojawienie się twórcy (…) Stojąc w przestrzeni publicznej artysta tworzy, jest i dzieli się całym sobą z przechodniami, ludźmi obcymi czy znajomymi. (…) Jego ubiór jest ważnym elementem wizualnej ekspresji. Buty bezustannie noszone od czasu powstania Żywej Rzeźby czy spodnie łatane z powodu zniszczeń powstałych w wyniku użytkowania są znakiem procesu transformacji, nowych aspektów wizualnych. (…) Można rzec, że wrocławski performer przekroczył ograniczenia sztuki, która stała się nieodłącznym elementem jego egzystencji. (…) Sztuka konceptu, z Marcelem Duchampem na czele, wprowadziła do sztuki i czterech ścian galerii obiekt codzienności. Natomiast Dudek-Du?rer uwolnił go z tych ograniczeń i wyprowadził go do odbiorcy, konfrontując się z widzem, który może by świadomy lub nieświadomy, iż postawa i egzystencja performera jest aktem twórczy.”