z miniaturami dworskimi w typie Watteau
i miniaturami pejzażowymi;
Dwie amfory o owoidalnych brzuścach i kanelowanych ukośnie stopach i szyjkach, ciemno-kobaltowe, w odcieniu bleu roi, z umieszczonymi dwustronnie na brzuścach miniaturami. W rezerwach od frontu, obwiedzionych bogatymi wypukłymi złoceniami z ornamentem wolutowo-roślinnym, z drobnymi gałązkami kwiatowymi, ptakami i fantastycznymi smokami - miniatury dworskie - pary w scenerii parkowej:
1) para wąchająca kwiaty, 2) para bawiąca się w ciuciubabkę; miniatury sygnowane: Poitevin.
W rezerwach na tylnych ściankach, obwiedzionych podwójną złotą gałązką lauru - architektura pałacowa w scenerii parkowej, nad wodą. Szyjki, łączenia stopy z brzuścem oraz podstawy waz oprawne w metal; metalowe uchwyty waz z motywem podwójnej woluty roślinnej. (Stopa jednej amfory reperowana).
Porcelana, kobalt, złocenia błyszczące i matowe, wypukłe, farby naszkliwne, mosiądz. Wys.: 70 cm (amfory);
Wazony sygnowane od spodu na stopach: naszkliwnie niebieskie podwójne L w ligaturze, z wpisaną literą F i kropkami u dołu i u góry porcelana biała: Sevres(?), dekoracja malarska, złocenia i oprawa metalowa: Paryż, Francja, 2 poł. XIX w.
Efektowny zespół, z bogatą, staranną dekoracją złoceniami wypukłymi oraz z sygnowanymi miniaturami, jest przykładem popularności-mody na tzw. "star1 porcelanę z Sevres" w 2 poł. XIX wieku.
Autorem miniatur mogło być jedno z rodzeństwa Poitevin (Georges-Emile lub Marie-Irma), wzmiankowanego w Paryżu w latach 70.XIX w. lub działającej w tym samym czasie malarki na porcelanie Marie-Louise Poitevin, związanej z inną pracownią paryską. Wobec zdawkowych informacji o ich twórczości trudno rozstrzygnąć o autorstwie; nazwisko pozwala jedynie ustalić datowanie.
