Żardiniera w stylu przejściowym

w formie drewnianego, okrągłego, płytkiego pojemnika, wspartego na trzech graniastych, esowato wygiętych podporach, zakończonych wolutowo, umieszczonych na trójbocznej platformie o konsolowych nóżkach. Całość fornirowana mahoniem, dekorowana płaskorzeźbionymi liśćmi, rozetami. Górne obrzeże pojemnika z ćwierćwałka, ozdobione stylizowanym ornamentem z „wolich oczu”. Podpory u góry rozszerzone, dekorowane szerokimi liśćmi zachodzącymi na oskrzynienie i zakrywającymi miejsce połączenia. Nogi po środku ozdobione wolutami z rozetami na bokach przechodzącymi w liście spływające ku dołowi podpory. Woluty kończące podpory ozdobione liśćmi. Platforma u dołu faliście wycięta.
konstrukcja - sosna, fornir - mahoń; 92,5 x śr. 65 cm;
Polska środkowo-wschodnia, ok. 1825-35;

Żardiniery były przeznaczone do prezentacji żywych kwiatów w doniczkach, najczęściej wykorzystywane we wnętrzach, w sezonie letnim także na werandach, tarasach. Przybierały formy meblowe, naśladujące najczęściej różnorodne stoliki pomocnicze. Prezentowana żardiniera wykonana w 1 ćw. XIX wieku ma formę późno-klasycystycznego mebla ozdobionego płaskimi, ale plastycznymi ornamentami rzeźbionymi, które były szczególnie popularne na terenie Polski środkowowschodniej, w ośrodkach meblarskich od Warszawy do Wilna. Forma mebla zaprojektowana proporcjonalnie, dekoracje dobrej jakości rzeźbiarskiej. Żardiniery w tak ciekawej formie i dobrym wykonaniu rzadko pojawiają się na polskim rynku antykwarycznym.