Główka cherubina

drewno złocone; wys. 24 cm.
Śląsk (?), ok. 1700
Pochodząca zapewne z dekoracji płyciny niewielkiego ołtarzyka (płasko opracowane odwrocie) główka czteroskrzydłego cherubina o pociągłej twarzy i długich, okalających ją lokach, odpowiadająca opisowi ze starotestamentowej wizji Ezechiela, to stosunkowo rzadki motyw w barokowej rzeźbie sakralnej, częściej spotykany na Śląsku niż w sztuce dawnej Rzeczpospolitej.