Ołtarzyk domowy, w typie biedermeier

w obudowie gablotkowej: oszklona skrzynka drewniana, oklejona papierem, ujęta od frontu orzechową ramą, ozdobioną w narożach kolistymi nakładkami z mosiężnej, sztancowanej blaszki; wewnątrz niewielki wizerunek Świętej Niewiasty czytającej Księgę; wokoło skonstruowana bogata plastyczna struktura architektoniczna - z mensą ołtarzową i kolumienkami podtrzymującymi baldachim zwieńczony koroną; między kolumnami - para bukietów z kwiatami obszywanymi atłasową nicią; wokół kolumn wijąca się winorośl z gronami z paciorków; wszystko sporządzone z litych złotą i srebrną nicią tkanin, pluszu, koronki, cekinów, sztancowanych blaszek w kształcie listków i kolorowych paciorków; z tyłu obudowy u dołu - lakowa pieczęć z odciśniętym herbem [Brochwicz?] pod szlachecką koroną i literami „A.P”; tarcza herbowa na tle panopliów;
drewno, tektura, papier, szkło, tkanina, cekiny, paciorki; 44,8 x 35,2 x 9,2 cm.
Europa Środkowa, Polska?, ok. poł. XIX w.