Fajka rezerwisty J. Grodta z Lejbgwardii Regimentu Huzarów w Poczdamie

składająca się z porcelanowej główki, kolanka, długiego leszczynowego cybucha i elastycznego przegubu z ustnikiem toczonym z rogu; główka malowana naszkliwnie, z wizerunkiem konnego huzara; poniżej napis: „J. Grodt”; po bokach półplastyczne gałązki dębowe; z drugiej strony - dziewczyna żegnająca się z huzarem; liczne napisy w jęz. niemieckim dotyczące miejsca i czasu służby („Esc. Leib Garde Hus. Regt. / Potsdam 1901/04”) oraz alfabetyczny wykaz nazwisk
żołnierzy (w tym jedno nazwisko polsko brzmiące „Nowacki”); wieczko mosiężne w kształcie czapki wojskowej; cybuch leszczynowy, częściowo toczony z barwionego rogu, w części górnej pomiędzy dwoma talerzykami z rogu jeleniego - wmontowany konik z tworzywa imitującego kość, ujęty mosiężną miniaturą podkowy; wyżej kostka drewniana z monogramem wiązanym „JG”, datą „1901/04” oraz skrótem nazwy regimentu; u dołu cybucha na metalowej aplikacji
otoczonej dębowym wieńcem - napis: „PAROLE HEIMATH”; część fajki z ustnikiem - z porcelanowym, walcowatym elementem, na którym malowany portret mężczyzny w mundurze, ujęty gałązkami dębowymi i napis: „Zur / Erinnerung / an / meine Dienstzeit”;
porcelana, drewno, róg barwiony i toczony bawoli, róg jeleni, metal, guma, tworzywo sztuczne; dł. całości ca 140 cm. Niemcy, Poczdam, 1904.
Wg tradycji w wojsku pruskim fajkę otrzymywał żołnierz na pamiątkę po odbyciu służby, przy odejściu do rezerwy.