Lampa naftowa, wisząca

korpus - pojemnik na naftę - kulisty, dwuczęściowy, z białej porcelany ozdobionej kobaltowymi motywami w typie miśnieńskiego wzoru cebulowego;
na spodzie kobaltowy znak berliński - berło (przekreślone) i wyciskany nr „35”; pod zbiornikiem ozdobna antabka mosiężna; korpus ujęty w połowie mosiężną opaską, do której przymocowane trzy ramiona ażurowe w kształcie skrzydlatych gryfów z rozetowymi tarczami; ramiona połączone z profilowaną obręczą dźwigającą grzybkowy, szeroki klosz z mlecznego szkła; kominek szklany, przeźroczysty; całość podwieszona na trzech łańcuchach złożonych z rurkowych, długich elementów rozdzielonych mosiężnymi kulkami; górna partia zawieszenia - z łańcuszków o drobnych ogniwach, połączonych z owoidalnym, mosiężnym obciążnikiem i przesuwających się na bloczkach pod profilowaną misą baldaszka, co umożliwia regulowanie wysokości zawieszenia lampy; pod obciążnikiem - porcelanowy, miseczkowaty element - zbierający kopeć z palnika; na pokrętle knota para skrzydlatych gryfów i monogram wiązany „EG”; na pierścieniu pod palnikiem: 16 ‘’’ MATADOR BRENNER”;
porcelana, mosiądz, szkło mleczne i przeźroczyste; wys. m. 93 - 130 cm, średnica klosza 47,5 cm.
Niemcy, Berlin, firma Ehrich & Graetz, k. XIX w.