Zegar kominkowy, neorokokowy, z parą kandelabrów

marmur, brąz złocony, mosiądz, szkło; zegar - wys. 45,8 cm, szer. 28,8 cm, głęb. 15 cm;
kandelabry - wys. 51,5 cm, szer. 21 cm, głęb. 16,5 cm; Francja, Paryż, k. XIX w. (po 1889).
Korpus z brązowego marmuru, o kształcie wiolonczeli, na 4 nóżkach z brązu. Od frontu u dołu aplikacja ażurowa - fartuszek z brązu, z motywem akantu, małżowiny i sznura, wyżej nakładka rocaille’owo-akantowa. Na krawędziach okucia z motywem liści akantu. Tarcza kolista, osłonięta wypukłym szkłem osadzonym w ramce z brązu; na tarczy pierścień z cyframi rzymskimi w kolistych wgłębieniach; pośrodku ażur z akantem, rocaille’m i różą. W zwieńczeniu zegara - sterczyna ażurowa z brązu, akantowo-rocaille’owa, z wicią winnej łozy.
Mechanizm z paryskim systemem bicia godzin i półgodzin; na płycie mechanizmu osłoniętej z tyłu obudowy drzwiczkami z płaską, matową szybą - bity w kole napis: „MEDAILLE D’ARGENT / Marti et Cie / 1889”.
Kandelabry o podstawach z marmuru i trzonach w formie amfor, zdobione aplikacjami z brązu; cztery esowate ramiona zdobne akantem i małżowiną, z tulejkami cylindrycznymi na płaskich talerzykach. Przedłużenie trzonów - w kształcie łodygi, z wijącymi się wokół liśćmi akantu. W zwieńczeniu - piąta tulejka na świecę, z ruchomą gaśniczką (tzw. błażkiem) zakończoną ażurem podobnym do sterczyny na zegarze.