Fryderyk Wielki na koniu

na rocaillowej owalnej podstawie jeździec na wierzgającym, spiętym rumaku. Ubrany w XVIII-wieczny uniform wojskowy: żołnierski surdut z gwiazdą orderową, trikorn, długie buty z ostrogami, z szablą u boku; trzyma w lewej dłoni cugle, w prawej dłoni - berło lub buławę (brak). Na czapraku i sakwach prze siodle królewski monogram wiązany FR. Stojący na tylnych nogach i wierzgający rumak wsparty pod brzuchem (konstrukcyjnie na podobnej do pnia podstawie. Brak atrybutu przy prawej dłoni, małe wyszczerbienie przy czapraku. Porcelana kremowa (Elfenbeinporzellan), złocenia; wys. 33 cm; sygn. na podstawie, pomiędzy tylnymi nogami konia kob. podszkl.: litera N pod koroną. Niemcy, Rudolstadt, Ernst Böhne Söhne, 2. poł. XX w. Popularny, często powtarzany przez XX-wieczne wytwórnie niemieckie (m.in. Rudolstadt, Fuerstenberg, Berlin) konny portret pruskiego władcy, określany żartobliwie jako portret konny „starego Fritza”.