Stroje polskie z teki graficznej-Polish Peasants Costumes (nakład 400 egz.);
Stroje polskie z teki graficznej-Polish Peasants Costumes (nakład 400 egz.):
Strój panny i pana młodego, 1939
Litografia ręcznie kolorowana gwaszem, karton; 50 x 39,5 cm;
sygn. na kamieniu p. d. "Zofia Stryjeńska” oraz na odwrocie "Copyright by C. Szwedzicki 1939”. Plansza nr 4;
Stroje ludowe z Łowicza, 1939
litografia ręcznie kolorowana gwaszem, karton; 50 x 39,5 cm;
sygn. na kamieniu p.d. "Z. Stryjeńska” oraz na odwrocie "Copyright by C. Szwedzicki 1939”. Także na odwrocie ołówkiem: "Kraków / Bride-Bridegroom”. Plansza nr 10;
Stroje ludowe z Kujawskiego,1939
litografia ręcznie kolorowana gwaszem, karton; 50 x 39,5 cm;
sygn. na kamieniu u dołu, pośrodku "Z. Stryjeńska” oraz na odwrocie "Copyright by C. Szwedzicki 1939”. Plansza nr 28. Analogiczna praca reprodukowana w: Zofia Stryjeńska 1891-1976 [katalog wystawy], Muzeum Narodowe Kraków 2008, nr V.I.4. str. 359, il. 28;
Kujawiacy, 1939
litografia ręcznie kolorowana gwaszem, na planszy 50 x 39,5 cm,
sygn. na kamieniu u dołu, pośrodku "Z. Stryjeńska” oraz na odwrocie "Copyright by C. Szwedzicki 1939”. Plansza nr 30;
Stroje ludowe z Polesia, 1939
litografia ręcznie kolorowana gwaszem, karton; 50 x 39,5 cm;
sygn. na kamieniu u dołu, pośrodku "Z. Stryjeńska” oraz na odwrocie "Copyright by C. Szwedzicki 1939”. Plansza nr 32.
Stroje polskie z teki graficznej-Polish Peasants Costumes (nakład 400 egz.).
"Wydana w 1939 roku Polish Peasants Costumes to ostatnia z ważnych tek graficznych Zofii Stryjeńskiej i jednocześnie najobszerniejsze jej dzieło w tej dziedzinie. [...]. Jako artystka zajmująca się sztuką książki mogła znać, przynajmniej od czasu studiów w Monachium, poświęcone modzie współczesnej czasopisma ilustrowane w technice szablonu (pochoir) [...]. W Polsce, gdzie preferowano litografię, ten pracochłonny sposób wykonywania ilustracji, polegający na kolorowaniu całego nakładu przez wyspecjalizowanych malarzy, nie przyjął się. Stryjeńska, poszukując zawsze oprawy wydawniczej jak najbardziej wysublimowanej, wybrała właśnie pochoir jako formę wydania swojej największej objętościowo teki. [...]. Nie przez przypadek teka ta została wydana przez Szwedzickiego-doświadczonego wydawcę działającego w Nicei. Zasłynął on głównie cieszącymi się dużą popularnością, wydawanymi w latach 1929-1952 sześcioma tekami poświęconymi Indianom amerykańskim, zawierającymi plansze z ilustracjami w technice szablonu. Teka Stryjeńskiej nawiązuje do nich graficznym rozwiązaniem okładki: z ilustracją [szablon] wklejoną na jednolitym kolorystycznie tle” [Światosław Lenartowicz, kat. wystawy monograficznej Zofii Stryjeńskiej, MN Kraków 2008, s. 265].
