Madonna z Dzieciątkiem

Drewno lipowe polichromowane (obecna polichromia XIX w.); wys. 117 cm. Śląsk, 1. ćw. XVIII w. Wysokiej klasy, późnobarokowa rzeźba Madonny z Dzieciątkiem w typie Immaculaty, wykonana została w jednym z warsztatów śląskich. Wskazuje na znajomość twórczości Matthiasa Steinla działającego w Lubiążu i we Wrocławiu do ok. 1685 r., a także kręgu dzieł powstałych w orbicie oddziaływania tego wybitnego artysty. Delikatnie opracowane szaty ukazujące wiotkość materii, finezyjnie układający się płaszcz rozbudowujący sylwetę postaci, żywo poruszone Dzieciątko w "poststeinlowskim" typie, pierwotnie podtrzymujące spisę zakończoną krzyżem, dowodnie wskazują na czas powstania o 1700 roku, zapewne pierwszą lub drugą dekadę XVIII w. Figura, pierwotnie wsparta na konsoli lub piedestale, stanowiła zapewne typowy dla śląskiego baroku przyścienny, samodzielny element wystroju kościoła - jest zbyt masywna jak na feretron i zbyt niestabilna jak na rzeźbę wolnostojącą względnie ołtarzowa.