Sekretera w stylu klasycystycznym

dwuczęściowa, z prostopadłościenną, zaokrągloną na frontowych narożach nastawą i podstawą, rozdzielonymi częścią środkową ze skośną, odkładaną klapą. Całość fornirowana, woskowana, wsparta na czterech graniastych, zbieżnych nóżkach. Nastawa węższa z ośmioma szufladami ujmującymi zaykaną jednoskrzydło szafkę. Podstawa masywna, komodowa, trzyszufladowa. Lica szuflad, klapy i skrzydła drzwi z obramieneim i prostokątnym polem wewnątrz. We wnętrzu szafki wyjmowany pojemnik z wnęką u góry i dwoma półkami poniżej, a za nim cztery schowane szufladki. Pojemnik i wewnętrzna strona skrzydła drzwi wyklejone wtórnie materiałem. Wnętrze za klapą z centralną wnęką ujętą na bokach parami szufladek. Konstrukcja - sosna; fornir - orzech; 173,6 x 117 x 74 cm; Polska (?), ok. 1800. Mebel wykonany w prowincjonalnym warsztacie, z przeznaczeniem do dworu; świadczą o tym zarówno zachwiane proporcje, przez co mebel jest przysadzisty i nieelegancki oraz skromna dekoracja ograniczona do forniru.