Portret Michała Kleofasa Ogińskiego

olej, płótno dublowane; 94 x 75 cm;
napis na brzegu kartki trzymanej przez sportretowanego: J. G.;
obraz po konserwacji;
autorstwo obrazu określone przez profesor Teresę Grzybkowską w jej opinii z 1978 roku.
Pochodzenie obrazu, przedstawione w opinii profesor Grzybkowskiej ujęte jest od początku XX w. kiedy to dzieło było własnością Kamelii Ogińskiej, żony Karola Załuskiego i znajdowało się w Siedliszewie. Następnie drogą spadkową stał się własnością rodziny Wysockich. Około 1950 roku obraz zakupiła Gloria Kossak, a w 1977 roku płótno zostało nabyte przez obecnych właścicieli. Z opinii: Obraz ten znajduje się w bezpośredniej relacji z niesygnowanym portretem Michała Kleofasa Ogińskiego, znajdującym się w Galerii Malarstwa Polskiego Muzeum Narodowego [w Krakowie]. Obraz krakowski uznawany jest za dzieło Józefa Grassiego.
(…) W swej rysunkowości, dbałości detalu, kolorycie, obraz warszawski [oferowane płótno] należy do sztuki XVIII w., zaś pewna nonszalancja malarska zbliża wersję krakowską do XIX w. romantyzmu. (…) Obecnie [w 1978 roku] z nazwiskiem Grassiego łączy się wiele portretów, których atrybucje jeszcze do 1955 r. były wymienne z Lampim. (…) Uwagi te mogą stanowić tylko wstępne rozważania nad wymagającą nowych,
gruntownych badań twórczością Grassiego i Lampiego. Nie mniej już teraz można stwierdzić, iż warszawski portret Kleofasa Ogińskiego jest oryginalnym dziełem Józefa Grassiego.